Σαν πανσέληνος με στοιχειώνεις στη χάση του φεγγαριού σου… ΠΦ

Εκτός απροόπτου, θα συνέχιζε να΄ναι φθινόπωρο, ακριβώς στα μέσα του Οκτώβρη. Εκτός απροόπτου, η δεσποινίς Χούλια, δεσποινίς απ΄τη μεριά του…

Αναπαύθηκε εις τόπον νοερόν… Στην κορυφογραμμή ενός καλοσχηματισμένου στήθους Εις κόρφον αλμυρόν ξεδίψασε… Έκανε την προσευχή του, Κυριακάτικο… Και ξαφνιάστηκε…

-Πώς ξεθωριάζει ο ήλιος, Σεπτέμβρη μου… Γίνε σκιά μου. -Όχι σκιά σου. Ο ήλιος που μάζευα τα καλοκαίρια… -Μεγαλώσαμε… Καιρός…

Ναι, καλά διαβάσατε, με ήττα. Προσφάτως χήρεψαν τρεις αισθήσεις, ή μάλλον τέσσερις. Το κακό συνέβη κατοπτρικά του Ιούνη, κάπου στο…

Η τελευταία φορά που αγάπησα το πνεύμα μου ήταν ανάμεσα στα δόντια σου. Πτερόεντα μισόλογα κι αδέξιες κινήσεις, ρυθμικές στα…

Ένα σχεδόν μπλε φεγγάρι στρογγυλοκάθησε στις στέγες. Ασκεπής, βραδυπορών ο κύριος Μαξ όρμησε στο φωταγωγό. Δεν ήταν άξιος ούτε για…

Ο Ιούδας πεθύμησε ένα φιλί. Ένα φιλί πεθύμησε κι ένα καλό δείπνο. Από κείνο το Έσχατο Πάσχα έμεινε μόνος. Έχωσε…

Η Φλωρεντία δεν ήταν και στην πρώτη νιότη της. Εδώ και περίπου μισόν αιώνα, φορούσε το τεκμήριο της αθωότητας δεμένο…

Συγχωρείστε μου την ορθογραφία… Απόκριες απόψε… Κι έλεγα να βγάλω τη μάσκα μου και να εξέλθω. Ελεύθερος. Σάρκινος ή από…

Βύζαινε αχόρταγα τη βροχή απ’ τα μαρμαρωμένα στήθη των προγόνων του. Βλέπεις, είχε γεννηθεί στα Dry Valleys. Σταγόνα δεν περίσσευε….

Κέρδισε πίσω το σώμα του μιαν αναπάντεχη Κυριακή. Όταν μια γηραιά κυρία του έγνεψε απ’το πληκτρολόγιο. Κέρδισε πίσω το σώμα…

ΕΞΙ HAIKU ΜΑΖΙ Ι. Παλιοί έρωτες Λουλούδια ρίχνουν σκιά Στα βαριά στήθη. ΙΙ. Η γλαύκα λαλεί Τον παράφωνο πόθο Μιας…

Παραφωνία τέλεια. Έκλινε ταπεινά το γόνυ σε όσες νότες παρήχθησαν από συμφωνίες ξεκούρδιστων συνευρέσεων, ανάμεσα σε σωμάτα ασχημάτιστα. Απ’ αυτές…

Ο Άγιος της Ύλης δεν χώραγε απ’ την καμινάδα, φέτος. Είχε στομώσει απ’ τα σώματα της περσινής γιορτής. Που γίνηκαν…

Πιο πολύ απ’ τα χρόνια τους, οι άνθρωποι μαζεύουν στιγμές. Μέσα σε ένα βαζάκι ωμές αγκινάρες. Ή σε ένα καμμένο…

Pour le chagrin d’amour, le chagrin… Pour l’amour de rien, de rien… Για ένα τίποτα, η Διδώ των Κάτω Πετραλώνων…

Μπρος το νερό και κατόπι σου το κορίτσι με τα αργασμένα δάκτυλα, να μαζεύει με τα χέρια σταγόνες αχρείαστες. Μικρό…

Grâce à la lune, Mais, Persona non grata σ ‘αυτό το σπίτι, απόψε το φεγγάρι. Γλίστρησε απ’ τα παραθυρόφυλλα πάνω…

Τόσες χρόνος, μα λίγα λεπτά ακόμα. Κι είναι Νοέμβρης. Τόσες θάλασσες, μα λίγη στεριά ακόμα. Κι είναι Νοέμβρης. Τόσα αστέρια,…

Hopeless he stands in front of heavy stones. Feeling the upcoming storm deep in his broken bones. “Emotional immigrant and…

Αυτός ο αέρας ζωντανεύει τα παραθυρόφυλλα. Ζωντανεύει τα ξερά φύλλα στην άκρη του δρόμου. Σιωπή, επιβάλλεται και πάλι σιωπή. Μόνο…

Φθινοπώριαζε πάντα στην ώρα του. Από χθές, κάθε φορά. Σκοτείνιαζε πάντα από νωρίς. Απ’το πρωί, κάθε φορά. Με ελβετική ακρίβεια…

Δεν έκλαιγε σαν παιδί. Μα σαν ενήλικας, για τι άλλο… Έκλαιγε για την τρύπα από τσιγάρο στο φόρεμα της λαμπρής….

 Φθινοπωρινή ισημερία. Χθες, μου είπες. Τώρα πια το κακό έγινε… Σώματα, χώματα, ασχημάτιστα, στριμωγμένα κάτω απ’το νερό, σε όλες τις…

Το κορίτσι που αρέσκοταν να συλλέγει ανορθογραφίες επισκέφθηκε και πάλι το χωριό. Έβαλαν όλοι τα καλά τους. Το κορίτσι που…

Πήρε ένα μαντήλι ντεμακιγιάζ και ξέβαψε απτο πρόσωπο ένα χαμόγελο. Ήθελε να μοιάσει σε κείνη την ασπρόμαυρη φωτογραφία. Θα’ταν δεν…