Ένα βιβλίο ανοιχτό
στη σελίδα σαράντα κάτι,
με το πρόσωπό του
βιαστικά ακουμπισμένο
στο γραφείο μου,
λίγο τσαλάκωσε στην άκρη η σελίδα,
απ’ τη βιασύνη, μα πού σκάλωσε…;
Ένα βιβλίο ανοιχτό
στη σελίδα σαράντα κάτι,
με τη ράχη του γυμνή
αντικριστά μου,
σκληρό εξώφυλλο,
σπάνια έκδοση…
Το διάβαζα πιο πριν,
στο διάλειμμα,
το χαζεύω,
με απορροφάει,
χαϊδεύω ασυναίσθητα
τη ράχη του…
Δεν μπορώ
να τ’ αφήσω…
Μα δεν μπορώ
να το μάθω μεμιάς…
Θα το διαβάζω
και θα με διαβάζει…
Θα κρατώ ευλαβικά,
χωρίς άλλη μνήμη
τη γυμνή ράχη
και θα αφήσω
με όλη μου τη περιέργεια
τη σελίδα τσαλακωμένη…
Θα φαντάζομαι
τι γράφει από κάτω…. ..
Ή και δεν θα φαντάζομαι . ..
Απλά θα διαβάζω ως να μάθω πού σκάλωσε.. .
Μα τόσο σπάνια έκδοση…
ΠΦ
Latest from Ποιήματα
Εκτός απροόπτου, θα συνέχιζε να΄ναι φθινόπωρο, ακριβώς στα μέσα του Οκτώβρη. Εκτός απροόπτου, η δεσποινίς Χούλια,
-Πώς ξεθωριάζει ο ήλιος, Σεπτέμβρη μου… Γίνε σκιά μου. -Όχι σκιά σου. Ο ήλιος που
Ναι, καλά διαβάσατε, με ήττα. Προσφάτως χήρεψαν τρεις αισθήσεις, ή μάλλον τέσσερις. Το κακό συνέβη κατοπτρικά
Η τελευταία φορά που αγάπησα το πνεύμα μου ήταν ανάμεσα στα δόντια σου. Πτερόεντα μισόλογα κι
Έβρεχε Απρίληδες και Μάηδες και λίγο από Μάρτηδες περασμένους… Νερό, τόσο νερό… Στο χωριό, πάνω στις