ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ…;;

Ω, πάντα του άρεσε
να κάνει πράγματα
που δεν του αρέσουν. ..
Από συνήθεια
ή εξαγνιστικά
-ποιος ξέρει…
Έβραζε το νερό
για τον καφέ
πιο πολύ από ό, τι έπρεπε. ..
Γινόταν πικρός, φαρμάκι. ..
Τον απολάμβανε
γυρνώντας αλλού
το πρόσωπό του,
για να μην φαίνεται
η απαρέσκεια….
Έπαιρνε πάντα
το μωβ δωμάτιο
σε μια ξεπεσμένη πανσιόν
και πέρναγε εκεί
βδομάδες όλο το χειμώνα
κι ας μην είχε θέρμανση…
Ώσπου η κυρία
από το μπλε δωμάτιο
με τις κοφτερές γωνίες
του χαμογέλασε ένα πρωί
και του πρόσφερε
λίγη ζεστή σοκολάτα…
Έχασε τον ύπνο του…
Τα μάζεψε αχάραγα
κι εγκαταστάθηκε
σ’ ένα πολυτελές κατάλυμα…
Ακόμα παλεύει
να τους μάθει
πώς φτιάχνεται
ένας πικρός καμένος καφές,
έτσι, χωρίς λόγο…(;;;)
ΠΦ

lampshade-1662065_640

Αφήστε μια απάντηση

Previous Story

DREAMING…

Next Story

ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΟΣ ΝΟΕΜΒΡΗΣ

Latest from Ποιήματα

ΕΚΤΟΣ ΑΠΡΟΟΠΤΟΥ

Εκτός απροόπτου, θα συνέχιζε να΄ναι φθινόπωρο, ακριβώς στα μέσα του Οκτώβρη. Εκτός απροόπτου, η δεσποινίς Χούλια,

(Ε)ΑΥΤΟ-ΧΗΡΕΙΑ

Ναι, καλά διαβάσατε, με ήττα. Προσφάτως χήρεψαν τρεις αισθήσεις, ή μάλλον τέσσερις. Το κακό συνέβη κατοπτρικά

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Η τελευταία φορά που αγάπησα το πνεύμα μου ήταν ανάμεσα στα δόντια σου. Πτερόεντα μισόλογα κι

ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ

Έβρεχε Απρίληδες και Μάηδες και λίγο από Μάρτηδες περασμένους… Νερό, τόσο νερό… Στο χωριό, πάνω στις