Φθινοπώριασε.
Αναπάντεχα.
Και μίκρυνε η μέρα.
Μα δεν καταλαβαίνετε;
Ευτυχώς.
Μεγάλωσε η νύχτα.
Όχι αυτή η απελπιστικά φωτεινή
Με τα γεμάτα φεγγάρια.
Μα αυτή η ολοσκότεινη.
Που σ’ αφήνει να μετρήσεις
αστέρια σε όσο ουρανό
σου απέμεινε ΠΦ
Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. Και πάλι καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας… Κι άλλη μια φορά Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας. Μονότονα, ρυθμικά και με ασφάλεια… […]
