Έβρεχε Απρίληδες
και Μάηδες
και λίγο από Μάρτηδες
περασμένους…
Νερό,
τόσο νερό…
Στο χωριό,
πάνω στις συκιές,
δυο παιδιά
έτρωγαν ασταμάτητα…
Κι άλλο ένα παιδί,
μη, όχι άλλο, μη,
θα σε πονέσει η κοιλιά σου.
Στο κοτέτσι
έκλεβαν αυγά απ’τις κότες.
Ρούφα το όλο,
έτσι όλο,
νοστίμιζε.
Πού έκρυψε
ο μικρός τη σφεντόνα;
Πού χάθηκε η γάτα;
Αχ αυτός ο μικρός,
να δεις…
Αυτός την έκρυψε…
Έβρεχε Απρίληδες
και Μάηδες
και λίγο από Μάρτηδες
περασμένους…
Νερό,
τόσο νερό…
Τσακ τσακ
τα βρεμμένα ξύλα,
δεν άναβαν,
θα το ψήσει το φαί
σήμερα
η ξυλόσομπα;
Να δεις,
αυτός ο μικρός,
να δεις,
πού τα τρύπωσε,
τόσα προσανάματα;
Στο φράχτη,
ποιος έκρυψε
τσιγάρα
στο φράχτη;
Ποιανού είν’ αυτό
το μοτοσακό;
Αχ, να δεις
αυτουνού του μικρού
και το’ λεγα εγώ …
Κορίτσια;
Πήρε το μάτι σας,
αυτόν τον μικρό;
Μα πού τρύπωσε
πάλι;
Τον καλύψατε,
εσείς κορίτσια μου…
Κι εσύ Λένη…
Καλά που κάνατε…
Καλά που κάνατε,
πάντα…
Τι μικρός
που ήταν πάντα…
Τι χρυσό παιδί…
Κι όλο ζωηράδα…
Τι μικρός…
Κι ας μεγάλωσε πια…
Με τις μουτζούρες
στα χέρια…
Να πάρει η ευχή,
έσπασε κι η γλάστρα…
Τρύπωσε για τα καλά…
Αυτός ο μικρός…
Έσπασε κι η γλάστρα…
Τρύπωσε για τα καλά…
Αυτός ο μικρός…
Μάνα…
Στ’ άστρα…
Στ’ άστρα…
Στ’ άστρα…
ΠΦ
Τόσο τρυφερό, τόσο όμορφο,τόσο αληθινό!