Από εκείνη τη στιγμή
το σώμα του
ετέμνετο
από έναν ανατολικό μεσημβρινό.
Τα χέρια του
στο δυτικό ημισφαίριο
χάιδεψαν
για τελευταία φορά,
σαν σε καθρέφτη,
πυκνοκατοικημένα κορμιά
κι ακατοίκητες ψυχές.
Μια μοίρα δεξιά
παρέμενε ο ίδιος.
Πυκνοκατοικημένη ψυχή
κι ακατοίκητο κορμί.
Μια μοίρα αριστερά
τα χέρια του
αναζήτησαν
για τελευταία φορά…
Μα μια μοίρα
τον χώριζε…
Αποδέχτηκε
αυτή τη μοίρα…
Αυτή τη μοίρα
που χώριζε
κορμί
από
ψυχή.
Στα δύο.
Ημισφαίρια.
ΠΦ