Grâce à la lune,
Mais,
Persona non grata
σ ‘αυτό το σπίτι,
απόψε το φεγγάρι.
Γλίστρησε
απ’ τα παραθυρόφυλλα
πάνω σ’ ένα κορμί
χωρίς σεντόνι,
σε μια φρέσκια ρυτίδα,
στην ανημποριά
ενός κρυολογήματος
Elle était toute seule,
Vraiment toute seule
Devant une tasse
De thé au miel
Il n’y avait pas encore
De neige
Sur la ville
Elle a pris
Des décisions courageuses
Devant une tasse
De camomille
Αυτολεξεί γενναίες.
Για τ’ ασχημάτιστα σεντόνια.
Για τα καλοδιπλωμένα κορμιά
στα συρτάρια.
Για τις φρέσκιες ρυτίδες.
Για τ’ ανεμοδαρμένα στήθη
και τους ελλιμενισμένους γλουτούς.
Elle ne pouvait pas résister
A ce que la lune
Lui a raconté
Άναψε ένα τσιγάρο,
θυμήθηκε το τραγούδι,
« J’ai envie de fumer
J’ai envie de tes yeux »
κι άνοιξε το παράθυρο.
Il n’y avait pas encore
De neige
Sur la ville
C’était seulement
L’automne
Courageux
A travers le regard
De deux amoureux
Για την ανημποριά
ενός κρυολογήματος,
έβαλε κάτω
όλα τα μπορετά της.
Για την ανημποριά
ενός κρυολογήματος,
ξαναζήτησε
αυτό το βλέμμα
του (Ά)άλλου.
ΠΦ
