Ανελλιπώς
διασπούσε την εμπειρία του
σε μικρά κομμάτια,
ηδονής, λύπης
και ορισμένα θραύσματα αταξινόμητα.
Για να τα χωρέσει η νύχτα του.
Και κάθε πρωί
τα έβρισκε ενωμένα
σ’ ένα όνειρο.
Το οποίο γλιστρούσε
απ’ τη συνείδησή του
πριν σηκωθεί απ’ το κρεβάτι.
Αναγκαζόταν ξανά
να συλλέξει νέα θραύσματα.
Τόσο που ποτέ δεν έμαθε
αν ζούσε για να ονειρεύεται
ή αν ονειρευόταν για να ζήσει…
ΠΦ
Αν και το τρίτο ενικό αλλοτριώνει ..