ΤΩ ΙΟΥΔΑ

Ο Ιούδας

πεθύμησε ένα φιλί.

Ένα φιλί πεθύμησε

κι ένα καλό δείπνο.

Από κείνο

το Έσχατο Πάσχα

έμεινε μόνος.

Έχωσε τα χέρια

στις τσέπες

και μέτρησε

τ’αργύριά του.

Τον έφταναν

δεν τον έφταναν

για το φιλί

και για το δείπνο.

Έπεσε πάνω

σε μια Μαγδαληνή

που δεν είχε μετανοήσει.

Ευτυχώς.

Τον κέρασε το φιλί

ή και το δείπνο.

Του άφησε

και τ’αργύρια.

Μιαν άλλη φορά,

ψιθύρισε…

Σκούπισε

το κραγιόν του

σχολαστικά.

Δεν του πήγαινε

η καρδιά

να την προδώσει.

Ένας Ιούδας

και μια Μαγδαληνή,

αλίμονο,

ανέστησαν

την αγάπη.

ΠΦ