ΕΠΟΧΙΚΟΣ ΕΡΩΣ

Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας.

Και πάλι καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας…

Κι άλλη μια φορά

Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας.

Μονότονα, ρυθμικά

και με ασφάλεια…

Κάτι παραλείπω…

Αδιαλείπτως,

ασυναίσθητα,

ή και απροκάλυπτα…

Η Άνοιξη, η άνοιξη, η άνοιξη…

Αδιάσειστη απόδειξη

της ψυχής

που επιστρέφει.

Του σώματος

που εκδικείται…

Θέλοντας

και θέλοντας

ξανά…

Αχ,

αυτή η τυραννία

της πραγματικότητας…

Της έξω

Της μέσα

Ποτέ δεν ξεχώρισα…

ΠΦ

leaf

 

Αφήστε μια απάντηση