ΣΣΣ…Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ…

Και ξαφνικά
σφύριξε ένα καράβι.
Και ξαφνικά
φύσηξε ένας αέρας
Που έφερε μυρωδιά
όχι ανθρώπων
Αλλά ανδρών και γυναικών ανάκατα.
Μμμ…πρόβλημα…μονολόγησε
Και ξαφνικά το ρολόι
χτύπησε την ώρα μηδέν.
Πάλι με ακανόνιστους χτύπους.
Πάλι.
Όπως κάθε φορά
που ένα πάθος εξόριστο
ροκάνιζε την ησυχία του.
Και ξαφνικά
Πάλι σφύριξε ένα καράβι.
Και ξαφνικά αυτός
άρχισε να σιγοσφυρίζει μια μελωδία.
Μα ούτε στη μοναξιά του
δεν μπορεί
να’ ναι μόνος του κανείς;
Παραπονέθηκε
σ’ αυτόν τον Άλλο
που χρόνια κοίμιζε μέσα του.
Αναπάντεχα
του αποκρίθηκε.
Όχι.
Όση σιωπή
κι αν επιβάλεις
Τόσο δυνατά θ’ ακούγεται
ο Άλλος μέσα σου…
Και ξαφνικά
πάλι σφύριξε το καράβι.
Έφευγε, ερχόταν,
θα σας γελάσω.
Θα το προλάβαινε ή όχι;
Θα σας γελάσω…
ΠΦ