ΠΑΡΑΦΩΝΙΑ

Παραφωνία τέλεια.

Έκλινε ταπεινά

το γόνυ

σε όσες νότες

παρήχθησαν

από συμφωνίες

ξεκούρδιστων συνευρέσεων,

ανάμεσα σε σωμάτα

ασχημάτιστα.

Απ’ αυτές

που τυράννησαν

τις αισθήσεις του.

Με τ’άλλο γόνυ

προσκύνησε

όλες τις ατέλειες

της ανθρώπινης ύπαρξης.

Κυρίως αυτές

που δεν αποτόλμησε.

Ένας κουρδιστής πιάνου

προσφέρθηκε

να επανορθώσει.

Έπεσε θύμα,

θύμα κι αυτός

της επίμονης άρνησής του

να επιστρέψει

σε όλες

τις καλοκουρδισμένες ζωές

που έζησε.

Στήριξε

το κουτσό πιάνο

με λίγο συναίσθημα αρμέ

που περίσσεψε

από τις προηγούμενες

πανωλεθρίες.

Συνέχιζε

να παίζει

μια συμφωνία βαβέλ.

Ώσπου ράγισε

κι ο τελευταίος καθρέφτης.

Και τότε

αντίκρυσε στα θραύσματα

ολόκληρη

αυτή την σπαρακτική

ατέλεια

που ήταν.

ΠΦ