ΕΞΙ HAIKU ΜΑΖΙ
Ι.
Παλιοί έρωτες
Λουλούδια ρίχνουν σκιά
Στα βαριά στήθη.
ΙΙ.
Η γλαύκα λαλεί
Τον παράφωνο πόθο
Μιας μοναχονιάς.
ΙΙΙ.
Έστεργε πάντα.
Μάγευε γαρύφαλλα
γι’ άλλων τη γιορτή.
ΙV.
Μαγιού πέταλα
Φωτιά την έκαιγαν πια.
Το βάζο σπάει.
V.
Σύννεφα, μπόρα.
Πότε, αν όχι τώρα;
Έβρεχε ώρα…
VI.
Θάλασσα λάδι.
Κολύμπα στο σκοτάδι
Η αυγή φέγγει.
———————————————
ΚΙ ΕΞΙ ΜΙΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ
Ι.
Αέρας φυσά
Σαν παλιό γραμμόφωνο.
Και γω σκοπός σου.
ΙΙ.
Της γύμνιας ρούχο
Βελούδο το χάδι σου
Ντυνόταν ρόδο
ΙΙΙ.
Λήθη η νύχτα
Γδύθηκε το φεγγάρι
Τα χάδια μας χθες
IV.
Απτο φευγιό σου
Η φύση βρέχει χρόνια.
Μούχλιασ’ η ζωή
V.
Σπασμένο φτερό.
Το πουλί δεν πετά πια.
Μόνο να γείρει.
VI.
Θαμπή φύση πια.
Κοιτάζει χαμηλά της.
Βογγά: αχ νιάτα…
ΠΦ
