ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΜΕΡΙΑ;

Ήταν ο ίδιος
επίμονος ασθενής,
που έβλεπα
στο απέναντι πεζοδρόμιο,
κάθε που έφτανα
στη δουλειά.
Ήταν ο ίδιος
επίμονος ασθενής,
που συναντούσα
στο περίπτερο,
όταν πήγαινα
για τσιγάρα.
Ήταν ο ίδιος
επίμονος ασθενής,
που μ’ ακολουθούσε
ως τον τελευταίο
διάδρομο
του σουπερμάρκετ.
Τα πάντα ήξερε για μένα…
Δεν ήξερα τίποτα γι’ αυτόν,
κι ας είχε γίνει
η σκιά μου…
Μόλις χθες
ενηλικιώθηκε
η θλίψη του.
Χτύπησε την πόρτα
του γραφείου μου,
μου άνοιξε
και βγήκα έξω.

ΠΦ

the-gaps

Αφήστε μια απάντηση

Previous Story

ΜΟΝΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗ…

Next Story

ΑΝΟΛΟΚΛΗΡΩΤΟ

Latest from Ποιήματα

ΕΚΤΟΣ ΑΠΡΟΟΠΤΟΥ

Εκτός απροόπτου, θα συνέχιζε να΄ναι φθινόπωρο, ακριβώς στα μέσα του Οκτώβρη. Εκτός απροόπτου, η δεσποινίς Χούλια,

(Ε)ΑΥΤΟ-ΧΗΡΕΙΑ

Ναι, καλά διαβάσατε, με ήττα. Προσφάτως χήρεψαν τρεις αισθήσεις, ή μάλλον τέσσερις. Το κακό συνέβη κατοπτρικά

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Η τελευταία φορά που αγάπησα το πνεύμα μου ήταν ανάμεσα στα δόντια σου. Πτερόεντα μισόλογα κι

ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ

Έβρεχε Απρίληδες και Μάηδες και λίγο από Μάρτηδες περασμένους… Νερό, τόσο νερό… Στο χωριό, πάνω στις