ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ

Και ξαφνικά ήρθε η ώρα

Να σου μιλήσω γι’ αυτό.

Εντούτοις,

Αμαχητί σε πόλεμο,

Πλάνη τρανότερη

Κι απ’ την αγάπη,

Η λήθη φαλκίδευε την ιστορία μου.

Εξ’ ου

Και δεν θα μπορέσω να είμαι ακριβής.

Κι ας χαράμισα τόσα χρόνια

Να συλλέξω τις απώλειες…

Για να μην χρειαστεί

Να τις ξαναζήσω.

Μα μόλις ήρθες

Όλα άχρονα πάλι

Υποχώρησαν.

Κι αν δεν θυμάμαι

Τίποτ’ άλλο

Φοβάμαι

Πως η μόνη μου απώλεια

Θα γίνεις κάποτε

Εσύ

ΠΦ