ΑΔΕΞΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΧΕΙΡΑΣ

Ήταν αδέξιος
αριστερόχειρας
σ’ έναν αποκλειστικά
δεξιόστροφο κόσμο…
Δεν καταλάβαινε
τι έκανε λάθος. ..
Γύριζε όλα τα πόμολα
ανάποδα.
Αντί ν’ ανοίγει
έκλεινε ερμητικά
τις πόρτες και τα παράθυρα…
Αντί να πλησιάσει,
απομακρυνόταν…
Αντί να μιλήσει,
κατάπινε αχόρταγα
τις λέξεις…
Αντί ν’ αγγίξει,
έσφιγγε,
αριστερόστροφα πάντα,
τις γροθιές του…
Αντί ν’ ακολουθήσει
τους πόθους
με το βλέμμα του,
χαμήλωνε τα μάτια
ως την ψυχή του…
Δεν καταλάβαινε
τι έκανε λάθος
κι έχασκε μόνος του
μέσα σ ‘ένα πηγάδι
θέλησης…
Ώσπου μια δυτική αγάπη
απ’ την ανατολή φερμένη
γύρισε τον κόσμο του
ανάποδα…
Και με τις ίδιες κινήσεις,
όπως πριν,
ακριβώς
με τις ίδιες κινήσεις,
άνοιξε μια πόρτα που έτριξε,
βρήκε τις λέξεις
κι άγγιξε
και σήκωσε τα μάτια
στους πόθους. ..
Με τις ίδιες κινήσεις. ..
Ο ίδιος αδέξιος αριστερόχειρας
εντελώς. ..
Μόνο και μόνο
γιατί γύρισε ο κόσμος του
ανάποδα. ..
Μα τότε έπαψε
να’ ναι ο μοναδικός
αδέξιος αριστερόχειρας
σ’ έναν δεξιόστροφο κόσμο. ..
Μα τότε κινδύνευε
να παραδοθεί
σε μια δυτική αγάπη
φερμένη απ’ την ανατολή…
Αφηρημένος
άπλωσε το δεξί του χέρι
ν’ ανοίξει το παράθυρο…
Κι εκείνο έκλεισε
ερμητικά…
Δυστυχώς
πάντα υπάρχει τρόπος
να επαναφέρεις στα ίσια του
έναν κόσμο που γύρισε ανάποδα
από μια αγάπη δυτική
απ’ την ανατολή φερμένη…